Naar het buitenland: Nieuw avontuur

Hallo lieve mensen, ik weet het is een schande dat het zo lang heeft geduurd eer ik een nieuwe blog heb geschreven! Voor het moment zit ik op de trein onderweg naar Rennes want daar wacht mij een nieuw avontuur. Even samenvatten wat jullie hebben gemist.

Amerika:

Wel een hoogtepunt zou thanksgiving kunnen zijn maar geloof me zo een groot gedoe is dat nu ook weer niet. Bij ons draaide het vooral om het eten.. Op de dag zelf hadden we bij familie gegeten, we wachten tot iedereen er is en beginnen dan te eten, we waren met 20 maar er was genoeg eten voor 100 man. Als je van veel ranch houdt van vlees en van zoetigheid dan was het iets voor jou. Eigenlijk na een maand in Amerika te zitten merk je dat eigenlijk alles hetzelfde smaakt. Er zijn geen 'natuurlijke' smaken. Maar dit was thanksgiving zo wat opgesomd.

Ik heb mijn verjaardag ook daar gevierd, ik had 2 GIGA taarten gekregen, worteltaart (ja ik vind dat lekker) en een chocolade achtige taart van mijn papa. Neem te grote van onze taarten in België en stapel er dan nog eentje op en dat is de grote van een verjaardagstaart in Amerika. Ik denk dat ik het minste heb gegeten van de taart haha. Ik had het nogal moeilijk op mijn verjaardag, ik ben niet bij mijn familie en vrienden van Belgie zoals normaal en op zo'n momenten mis je hun wel. Ik heb van de hele familie een Pandora armbandje gekregen waar je zo charms kan aanhangen, ik had van hun een sneeuwvlokje van frozen gekregen, schattig wel! Ik wou al lang zo een armbandje dus was zeer blij met mijn cadeau. In school hadden ze in de refter gezongen voor mij wat best wel heel gênant was, ik lag ergens onder een tafel een tomaat te wezen.

De laatste week van het school waren het semestertesten. Geen nut dat ik ze neem, ik bedoel ik heb mijn diploma, deze punten tellen toch niet mee, maar de lieve directeur stond erop dat ik ze mee moest maken, jeej...

Na een 99 te hebben op mijn wiskunde en een 77 te hebben op geschiedenis (mijn laagste cijfer) vertrok ik de 21ste terug naar België, 8 uur vliegen! Mijn eerste vlucht was van little rock tot Chicago en daar had ik een Belgische uitwisselings student leren kennen van Wallonië die een half jaar in Amerika heeft gezeten en nu naar Vlaanderen gaat voor een half jaar, beetje zoals mij. In Chicago waren er dan nog 2 Walen die ook naar Vlaanderen zouden gaan, best wel interessant. Van sommige hoorden ik dat er zelfs geen straten hadden dus had ik het toch nog niet zo erg haha.

De 22ste kwam ik aan in België en daar stonden mijn mama en mijn beste vriendin en beste vriend op mij te wachten een een welcome home poster. Ik was zo blij ma ik vond het ook zo raar om terug te zijn. Geen Engels meer praten 24/7, mijn familie en vrienden terug levensecht te zien, niemand die me belgium, Belgian, soophizzy meer noemt, normaal eten eten, geen pick-up trucks meer, geen cowboys, geen jagers.. Maar het is goed geweest, ik heb van mijn tijd genoten daar en ging nu van mijn tijd genieten in België.

België:

Ik had mijn gastgezin voor Frankrijk gekregen toen ik nog in Amerika zat, op de computer kon je het adres niet vinden maar wel op de gsm, en mooi was het niet. De ouders hadden exact dezelfde beroepen als mijn eerste gastgezin in Amerika en daar was ik ook bezorgd om want in Amerika deden ze allebei niks meer. Mijn school zag er wel heel leuk uit maar na een week kreeg ik een bericht dat mijn school verandert was. Toen ik aankwam in België kreeg ik nog ander nieuws, ik was ook verandert van gastgezin! Dit huis was wel te vinden en zag er heel gezellig uit, over mijn school weet ik eigenlijk niet veel. Ik zit met een Nederlands en Italiaanse in de klas en dat is het zowat. Mijn gastzus had al contact met mij opgezocht en een paar vriendinnen van haar. Van mijn gastouders weet ik nog niet zo veel, dus het is nog spannend.

Maar voor de rest in België heb ik veel mensen terug gezien jammer genoeg niet iedereen :( ik had 'aar een korte periode hier en wou zo veel nog doen voor ik vertrok. Ik heb kerstmis gevierd met sushi, nieuwjaar met vriendinnen, naar de kerstmarkt gegaan, mijn schattigste nichtje naar haar eerste schooldag gebracht, mojito gedronken, gaan winkelen, mijn vroegere school bezogd en geslapen want ik zat toch we. Met een serieuze jetlag! Mijn mama en ik hadden beslist om 2 daagjes in Parijs door te brengen voordat ik naar mijn gastgezin zou gaan. Dit was ook beter voor de treinrit, anders hadi, moeten overstappen en heb nu 2 valiezen mee dus dan was dit niet zo ideaal. Dus donderdag vertrokken we met zijn tweetjes naar Parijs.

Frankrijk:

Woensdag was er dan groot nieuws over de gebeurtenis die gebeurtenis met een krantenmaatschappij Charlie Hebdo, daarna allemaal betogingen in Parijs.. Zullen we maar naar Parijs gaan? Natuurlijk!

Alles ingepakt en vertrokken. Afscheid nemen nu was wel veel moeilijker dan toen ik naar Amerika ging ookal is dit korter bij. In Parijs aangekomen hebben wij niet zoveel gemerkt van al de gebeurtenissen hier in Amerika. Mijn gastmama van Amerika was wel zeer ongerust, best wel lief. Ik heb Parijs gezien en nu vandaag zit ik dus op de trein. Madam Claire komt mij ophalen van het station en ik heb zeer veel schrik, mijn Frans is niet goed, ik ben hier voor mijn Frans maar toch haha.

Ik zit fitst class zodat ik plaats zou hebben voor mijn bagage, niet dus! Ik zit met 4 mensen in een soort van hokje. Een slapende ( met mond open) oma, een rode kool etende vrouw en een niet zo knappe versie van Jack Sparrow. Ik heb nu heel veel zenuwen en had het extreem moeilijkste afscheid nemen maar nu ik terug alleen ben is alles terug goed, ik ga het gewoon op me laten afkomen.